Vladimir Filevski
Gaining Experience
- 17 февруари 2019
- 147
- 303
Точно е, немало доминантен штим пред 100 години, имало огромни разлики од случај до случај. На пример виљушката што му припаѓала лично на Бетовен (се чува во British Library) има 455,4 Hz. Но затоа од 1939 година постои официјална препорака за 440 Hz, подоцна преточена во ISO стандард, па така навистина не разбирам зошто некои инсистираат дека 432 Hz е „она вистинското“. Берлинската филхармонија веќе некое време користи 443 Hz штим, па ако тие не знаат што е тоа вистинското...За воља на вистината покрај предложениот стандард од Meerens, пронајдени се уште 4 вилушки (3 во Лондон и една во Лил), плус една репарирана органа во St. Andree, Lille, наштимани на 432Hz. Исто така A440 се споменува 11 пати, од стотици други измерени.
Па следи заклучок дека ниту еден од двата штима за кои се води полемиката не биле доминантни во последниоте 600 години од минатиот миленуми кога се творело и изведувало. Така да денес не можеме да знаеме со сигурност што сакал да каже композиторот кој можеби ја компонирал на органа наштимана на А427, а ние ја слушаме денес на А440. Плус како што спомна некој погоре дефинитивно има слушна разлика. Затоа не би се крстел ни во двата штима. Идеално би било секоја композиција да се изведува во штимот во кој е компонирана, но бидејќи тоа е невозможна мисија, останува работа на договор, а тоа е стандардот А440.
Сакам да кажам - тоа со тие 432 Hz е една огромна глупост.